برای خانم شوریده

و خانم شوریده که نوشتند:«یه روز عروسی به کوچه مام می‌رسه»، «در خانه جدید مهمان می پذیریم آخر هفته...»

کاش برسد عزیزم. و چقدر دلم مهمانی می‌خواهد. دلمه در بشقاب گل سرخی. دوستی. حرف زدن با یکی مثل خودم. گیرم چندسالی بزرگتر یا کوچکتر. ادمِ تنهایی مثل خودم که باید روی پاهای خودش بایستد و برای ساختنِ هر چیزی فقط به دست‌های خودش تکیه کند. خانم شوریده نارنینم ارادت دارم و می‌دانم به زودی همدیگر را می‌بینیم. شعر برای شما؟ باید فکر کنم. اسم شاعر مورد علاقه‌تان را برایم می‌نویسید؟