این هفته بی خاصیت

از شنبه تو امدی. چیزی نخواندم. کلاس زبان و یوگا نرفتم. حالم هم خوب نبود. هر روز درد داشتم و هر چه می خوابیدم خستگی از تنم بیرون نمی رفت. فضای اداره بخاطر موفقیت روحانی غیر قابل تحمل است. امیدوارم روزهای خوب و روشن از راه برسند. 

بابا نمی تواند غذا بخورد. 

اطرافیانم را نمی توانم تغییر بدهم باید خودم و فکرهایم را عوض کنم. 

این هفته اصلا خوب و مفید نبودم. به خودم حق می دهم. شرایط راحتی نیست. 

فردا به خانه می روم. دوباره نظافت.. تمیز کردن اتاق بابا.. عوض کردن ملحفه ها.. بداخلاقیِ خواهر کوچک.. خرید کردن و برگشتن با خستگی... دلم می خواهد سفر بروم.. درخت ببینم.. در طبیعت با خودم خلوت کنم و کمی از اینجا و کسالتش دور شوم..